Facebook Twitter Linked-in Whatsapp

   Tam bir yıl önce 28 Aralık günü ansızın fısıldamalar ve yerel basında çıkan birkaç küçük haber ile herkes Şırnak’ta neler olduğunu merak etti.

 

            Saatler geçmesine rağmen sadece sosyal paylaşım sitelerinde kulaktan dolma cümleler ile insanlar Uludere ilçesinde Savaş Uçaklarının bazı hedeflere nokta atışı yaptığını anlamıştı. Saatler ilerledikçe ulayın gidişatı şekillenmeye başladı. Senelerdir her savaşta önde yatırımlarda hep geride kalan bu halk ülkenin birlik ve bütünlüğünü ve huzurunu sağlamakla görevli Türk Silahlı Kuvvetleri Savaş Uçakları tarafından hunharca katledilmişti. Evet, katledilmişti. Çünkü ortaya çıkan tablo herkese Halepçe katliamını andırıyordu. Suçlu veya suçsuz olsun hiçbir insan suçunu kendi hayvanlarıyla birlikte paramparça ederek ödememeli. Devlet kaynaklarına göre kaçakçılığa giden 34 vatandaş terörist sanılarak savaş uçakları tarafından hedef alınmıştı. Öylesine bir hedef alınmıştı ki katır sırtında geçimlerini yapmak için her zaman bu tehlikeli oyuna kalkışan bu Ülkenin insanları kadın çoluk çocuk demeden hedef alınmış, Uludere’den Kürtçe yükselen ağıtlar Ülkede merhametli bütün insanların yüreğini yakmıştı. Herkesin merak ettiği tek bir soru işareti vardı. Ve bu soru işareti üzerinden bir yıl geçmesine rağmen hala devam ediyor. Bu insanların vurulma emrini kim verdi? Gün geçtikçe demokrasi ve insan haklarında hızlı adımlarla ilerleyen Türkiye gibi bir ülke de üzerinden 10 yıl geçmesine rağmen bu olay devlet yetkilileri tarafından neden hala aydınlatılmadı? Dün 2013 yılına girerken Ülkemizin dört bir yanında kutlamalar yapılırken Uludere de hayatını kaybeden vatandaşların akrabaları o soğukta akrabalarının acılarını yaşayarak katır sırtında katledilmiş bir halkın evlatları olarak olayın aydınlatılmasını umut ederek acılarını içlerine akıtıyorlardı.

 

       Çaresizlerdi çünkü bir başlarına yapayalnız kalmışlardı. Umutsuzlardı Çünkü herkese demokrasi için gece gündüz çalıştıklarını ifade edenler Uludere de yapılan hunharca katlıma katır sırtında dahi daha fazla demokrasi için istenilen çabayı gösterememiş ve bu olayı tarihin kara sayfalarına bir kara leke olarak geçmeye doğru yüz tutmuşlardı. Katır sırtında demokrasi dahi çok görülmüştü bu her savaşta önde, yatırımlarda hep geride kalan bu ülkenin vatandaşlarına… ÖNCE İNSAN…

— KÖŞE YAZISI SONU —