AİLELERDE TEK ÇOCUK SORUNU
Son yıllarda kadınların çalışma hayatına girip önemli bir bölümünün kariyer yapma isteği, doğacak çocuğun bakımını, büyümesini üstlenecek aile büyüklerinin olmaması, geç yapılan evlilikler ve sağlık sorunları gibi nedenlerle bazı ailelerde tek çocukla yetinilmektedir.
Çocuk tek olunca çocuğu aşırı koruma ve kollama eğilimine giriliyor ve çocuk yetiştirme konusunda kaygılanılıyor.
Bu nedenle bu tür çocuklara uygulanacak disiplinde dengesizliklere yol açılabiliyor, çocuğun her isteğini yerine getirmek veya çoğu kararları çocuğa bırakmak gibi hatalar işlenebiliyor.
Tek çocuğu olan ailelerde çocukta paylaşmayı bilememe, içe kapanıklık, bencillik, uyum sorunları, doyumsuzluk, anneye aşırı bağımlılık, eleştiriye tahammül edememe ve agresif davranışlar önemli bir yer tutabiliyor.
Bu davranış bozuklukları genelde anne ve babanın bilinçsiz davranması ve aşırı korumacı tavrından önemli ölçüde kaynaklanıyor.
Bu çocuklar, kardeşleri olmadığı için oyun kurmakta ve arkadaş edinmede problem yaşarlar. Daha çok anne- baba ve yetişkinlerle arkadaşlık kurmak isterler.
Tek başına veya yetişkinlerle oynamak çocuğun deneyimini zenginleştirmez. Diğer çocuklarla nasıl ilişki kuracağını bilemez. Çocuklar her yerde özel ayrıcalık tanınmasını ister.
Bunun yanında bu çocukların akademik başarılarının yüksek, özgüvenlerinin güçlü olduğu durumlar da vardır. Bunlarda popülerlik, liderlik bağımsızlık eğilimleri güçlü olup derslerinde daha başarılı olabiliyorlar.
Tek çocuk sahibi olan aileler neler yapabilir diye düşünecek olursak;
Öncelikle ailede huzur, güven ve sağlıklı iletişime önem verilmeli.
Çocukların yaşlarına uygun davranış göstermesine izin verilmeli.
Aile içinde bazı standart kurallar olmalı, herkes bu kurallara uymalı.
Mümkün olduğunca yaşıtlarıyla bir arada olmasına olanak tanıyacak fırsatlar hazırlanmalı.
Çocuğun evde herkes kadar söz hakkı olmalı, tek başına istediği kararı alamamalı.
Korumacı davranışlardan uzak durmak en önemli hususlardan birisidir.
Çocuğa ailenin tek çocuk olarak değil de normal çocuk gibi davranılmalı.
Evde sorumluluk verilmeli.
Soyunma, giyinme, yemek yeme, temizlik yapma gibi kendi yapabileceği işler kendisine yaptırılmalı.
Kreş veya anasınıfına gönderilerek paylaşmayı öğrenmesi sağlanmalı, arkadaşları ara sıra eve davet edilmeli.
Tatile gidiliyorsa çocuğun arkadaşlık kurabileceği yerler tercih edilmelidir.
Çocuğun arkadaşı değil, anne babaları olunduğu unutulmamalıdır.
Belirttiğim noktalar, bir ders mahiyetinde düşünülmemeli, uyum sorunu olan tek çocuklu ailelere değişik bakış açısı sunmak amacıyla kaleme alındığı göz önünde bulundurulmalıdır.
Kalın sağlıcakla.
24.08.2017
Gürbüz Battal
