Ayrılığın, zamanı var mıydı?
Yoksa zaman, ayrılıkların içinde kaybolmalı mıydı?
Saklambaç oynayan çocuklar gibi,
Zaman, gözlerini yumsa idi,
Ayrılık ise saklansa...
Sonra ayrılık hep bir yerler de sessizce beklese,
Zaman onu hiç bulamasaydı ya,
Ama her oyunda bir mızıkçılık yapan olurdu ya,
Birileri mutlaka ayrılığın yerini gösterirdi!
Ve zaman koşup onu bulurdu.
Sobe!!!
Artık oyun da bitmiş ve
Ayrılık ,zamana yakalanmıştı..
Her acının nefes alışı farklı olur du ki,
Her dert kendini efsane ilan ederdi ya,
Oysa derman, reçeteye yazılıp
'İlacın budur,' diye sunulmazdı ki.
Yine: 'zamanla alışırsın' misal kelimeler dudaklardan dökülürdü...
Zaman bu sefer de, derman ile köşe kapmaca oynamaya başlardı...
Derman; 'o köşe mi yoksa bu köşe mi,' derken...
Zaman çoktan tüm köşeleri kapmıştı.
Derman da, ayrılık gibi, zamanla yarışamamıştı.
Zamana suç yüklemek,
Ya da zaman ile yarışamamak...
En kolay yollardan olanını seçmek
Aklı olan kulların işine geliyordu ya,,,
Oysa bahşedilen zamanı, hiç uğruna heba ederken,
İnsanın aklına
Geriye dönüşü olmayan en değerli hediyenin
Zaman olduğunu gelmiyordu.
Değerler kaybedilmedikçe anlaşılmıyor muydu?
Kah bir sevdalının, sevdalı yürekten ayrılışı..
Kah bir bedenin fani hayattan ayrılışı..
Gözyaşın bile gözden ayrılışının değeri,
Evet, akmadıkça anlaşılmıyordu.
Sevinç ile farklı yol alırken,
Hüzünler ile yol bile alamadan
Sessiz haykırışlar ile akmıyor muydu?
Suçlunun olmadığı,
Zamanın akıp gitmediği
Değerlerin bilindiği
Pişmanlıkların yaşanmadığı
Tek hayat kaldı...
Kalktı kalkacak!!
Ömür sermayesinin tüketilip,
Varış noktasına kavuşma zamanına
Musalla taşının başında,
Ne anlatsan artık orada,
Zaman bile duymayacaktı...
Vakit Vuslata ermişti.
Ayrılamam demiştin ya
O gün anlamıştım
Beni bırakacağını
Anne karnından ayrılmak istemeyen
Bebekler bile,
Zamanla koca dünya ya sığamamışlardı ya,
Sen de gidecektin,
Sana sunduğum kocaman yüreğim zamanla sana yetmeyecekti.
Zahmetsiz bulmuştun ya ondandı,
Sevdama karşılık veremeyişin.
Ter akıtmamıştın ya,
Hayallerine anlatmamıştın
Ellerini semaya açıp,
Duana katamamıştın ya,
İşte ondan gidecektin...
Biliyordum!
Ben sana zamanında gelmemiştim.
Sen de “zamanı geldi” deyip uçacaktın, yüreğimden.
Belki de bir başka zamana,
Kavuşmak için, gitmen de lazımdı.
Bunu da, akıp giden zaman anlatacaktı,
Yetim Yüreğime.
Sevgilerimle
