Ayşe ÖZKAN
Tarih: 19.02.2015 12:37
Aydınlık Karanlığa Kapanın
Kapatın gözlerinizi,
Kapatın ellerinizi…
Avuçlarında hayallerin solduğu,
Bileklerinde kan kokulu pis bir nefes,
Boğazına kadar düğümlenmiş bir beden,
Kokusu ak bir yatağı andıran…
Akbabalar gibi tünemiş nefisler,
Yol kesen leş kargaları,
Bir canın mabedinde tüm ağıtları…
Açmayın kimseye güven dolu gözlerinizi,
Ve açmayın ab-ı hayat sunan ellerinizi,
Kapatın sonsuza dek!
Genç bir ruhtu, ayaklandı bir güruh,
Can kalmadı, canlandı bir sükût…
Ses verdi sessizliğin koynunda,
Acılarla salınırken,
Bir canla bin bir baş…
Yanık kokusu sardı tüm evreni,
Yanmış bağırlara serinlik sunamayan yağışlar…
Eritmedi acıyı, eritemedi hiçbir söz,
Gam yüklü omuzlarda,
Katran dolu cani bir göz…
Karanlığa büründü tüm beyazlık,
Beyazı beyaz kararttı,
Kefenle, “Allah rahmet eylesin.” , tek bir söz…
Öteler var evlâdım,
Umut serpen, yanmışlara inat…
Bir tek onlar bekler ebedi,
Mahşerde kaçışanlara inat…
Kara gözlerin aydınlık taşıdığını gördün mü hiç?
Eğer görseydin evlâdım, sen orada güneşi,
Bir zevk uğruna yakar mıydın bu bedeni ebedi?
Bekle…
Bekle ki her şeyin zamanı var…
Aldanma ve kapat!
Kapat ellerini, kapat gözlerini…
Nefsini üşüştüren, nefislere üşüşen,
Edeple yak evlâdım o hissi…
AYŞE ÖZKAN
NOT: Bu yazı çocuk ve kadın istismara uğramışlar ve de çocuk ve kadınlara insan gibi davrananlar için yazılmıştır…
Orjinal Köşe Yazısına Git
— KÖŞE YAZISI SONU —
