Sahi aynaya bakınca, gerçekten görür mü insan kendini?
Ne görür mesela?
Suçlarını da görür mü?
Değişmişliğini, bozulmuşluğunu..
Yenilmişliğini, kabullenişlerini..
O gözlerde çareleri ve çaresizliği görür mü?
Bakarken içlerine yaşarır mı gözleri?
Bir derin 'ah' çeker mi mesela?
Şöyle uzun uzun dalarak,
Ne idim, ne oldum der mi?
Geçer mi şeritler gözünün önünden?
Geçmiş elemleri, gelecek korkuları,
İstikbal vehameti, hali hazırın hâli.
Bakar da görür mü sahi çizgileri?
İfade ettiklerini..
Yoksa düzeltebilecek kozmetikler mi arar yana yakıla?
Haz alır mı her birinden?
Her biri bir 'ah' ından yadigâr değil midir?
Yüzünün kıvrımlarında efkârı görür mü?
Acıları geçmişten..
Kaşları biraz daha inmiştir gözlerine fark etmiş mi?
Biraz daha mülâyimleştiğini anlamış mı?
Biraz daha şefkatli bir sima..
Şöyle bir gülücük fırlattığında aynaya
Dudakları öyle korkusuzca açılmış mı sonuna dek?
On beşinde mi kalmış sevinçleri?
Korkusuz hayalleri..
Yoksa hâlâ öyle mi, ha!?
Elleri öyle pamuk mu hâlâ?
Sevilesi..
Çökük omuzlarını kaldırsın hadi!
Üstündeki yükleri de görüyor mu o aynada?
Ne o?ayna eski mi?
Bozuk mu gösteriyor yoksa?
Evet o değil değişen
Bozuk bu ayna, zaten eski..
Yaşlı gösteriyor, kendi gibi hıh!
Yok mu bunun iyisi?
Yok mu daha iyi kandıranı?
Daha afillisi
Şöyle varak çerçeveli filan
Kendimizi bir şey sanalım olmaz mı?
Nasılsa biz öylesine lâyığız
Bize bu yakışır
Öyle ne giysek,nasıl baksak..
Peki kulağımda ki ses niye bağırıyor?
Sustursa biri bu sesi!
'Bu sen değilsin' demesin,
'Sensin ' desin.. 'Daha da güzelleştin' desin..
Güzel, alımlı, her zaman ki gibi şahane,
'Sen var ya sen, bir numarasın' desin.
Niye sustun ayna?
Bana kırgın mısın?
Tanımadın değil mi?
Oysa uzun zamandır bakmamıştım sana,özlemiş olmalıydın..
İyi bakma madem, bende küstüm sana..
Ben, yeni evimde ki rengarenk ve ışıltılı,
Ne yapsam, ne giysem yakıştıran aynalara, aynalarıma ve onların konuştuklarına alıştım..
Sen ey ayna!
Çocukluğumun aynası;
Hayallerimi sana bakarak kurmuştum..
Yanımda olmasını istediklerime yer vardı yansımanda..
Giymek istediklerimi giydirmiştin bana
Gülümsediğimde gülümsemiştin saflığıma, bozulmamışlığıma..
Belki de korkmuştun masumiyetime halel gelecek diye..
Helaline baksın yalnız demiştin muhtemelen..
Ağlamıştın kahkahalarıma,
Öyle içten tekrarlayamayacağıma..
Çocukluğumun aynası;
Öyle eski, paslan, yıpran
Ama kal öyle..
Zira benim sana ve anlatacaklarına
Çok ihtiyacım var..