Ayşe ÖZKAN


BİR DÜŞÜN TASVİRİ

BİR DÜŞÜN TASVİRİ


Hava sıcak…
Yine beyaz-gri tonları içindesin.
Sen ellerin ceplerinde iken,
Sahilde yürüsek, bensiz…
Karşıya geçip Aşiyan Yolu’na girsek,
Geçerken mezarlığın önünden,
Uyandırsak beni sonsuz uykudan,
Sonra yürümeye devam etsek, birlikte…
Çıkıp Rumeli Hisarı’na,
Alsak Boğaz’ın doyumsuz tadını…
Taklit etsem ben gülümsemeni,
Sen aslı ile karşılık versen.
Kovarken akşam serinliği,
Göz kamaştıran ışığı,
Bıraksak ıhlamur buharına,
Söyleyeceğimiz tüm sözleri,
O bizi anlatsa bize,
Yudum yudum her nefeste…
Hep böyle hayallerimde dolaşan sen,
Vuslat arzusu ile yanan,
Yüreğime dil olan şiirlerimde,
“Ağlasam sesimi duyabilir misin mısralarımda?”
Bu defa mendilin yerine onları okuyarak,
Silebilir misin umut dolu gözyaşlarımı?
Gerçeğiz yalnızken,
Özde kıskanç ben, çapkın sen,
Düş de olsa mutluyuz birlikteyken…
Yalnız olduğumuz rüyalarımın,
İlerlerken dar sokaklarında,
Birbirimizi bulduğumuzda,
Aynı dili konuşan kalplerimiz,
Dilimize tercüman olur gözlerimizle,
Çiçeklerle süslü balkonumda ben,
Gidişini izlerken…
Ayşe ÖZKAN