Facebook Twitter Linked-in Whatsapp

Kadın Korkmuştu….

Ne yapacağını bilmiyor sadece susuyordu

Ve gözünden tane tane gözyaşları süzülüyordu.

Biraz tuzlu…

Biraz özlemli,biraz kederli..

Kader diye geçiriyordu içinden sürekli

Peki, Kader neydi?

Yaptığı hatalar mı? Yaşadığı hayat mı? Yaşamak isteyip te yaşayamadıkları mı?

Neydi?

Sorguluyordu kendini saatlerin akıp gittiğini fark etmeyerek..

O kadar çok geçmişti ki zaman…

Oda vaktin çok geç olduğunu düşünüyordu..

Bir şeylere yetişmek için çok geçmişti zaman..

Yaşanmışlıklar değerli olan şey şeyler vardı artık.

Değerli…

Değerliydi onun için yaşadığı hayat, hayatında ki canlar…

Sonra tekrar ağlamaya başladı..

Gözyaşları artık damla damla, tane tane akmıyor

Bir yanardağın püskürdüğü lavlar gibi sıcak ve kesintisiz akıyor yakıyordu yüreğini, bedenini

Acıya bürünüyor, yüreğini kasvet sarıyordu…

Ama susuyordu susmalıydı..

Parçalayası geliyordu dünyadaki tüm her şeyi, yakası yıkası geliyordu

Geliyordu da yapamıyordu..

‘’Dur’’ dedi Adam…

Sustu ağlamaktan vazgeçti biran..

Adama Baktı, Tutmak istiyordu elini…

Ama tutamadı…

Adam ‘’ gel’’ dedi..

Gitmek istiyordu ..Gidemedi..

Artık gözyaşları akmıyordu gözlerinden,

Kalbi ağlamaya başladı kadının..

‘’Gelemem’’ dedi.

Bu Sefer Adam Sustu…

Susmakta haklıydı…’’Susmalıyım ‘’ diyordu.

İkisi de sustu…

Kader Neydi?

Kader Seçimdi… Seçimleriydi.

Kadının  kaderi,erkeğin kaderini engelliyordu..

O zaman erkeğin kaderi seçimi değil miydi?

Adam sordu kendine ’’Kader Nedir?’’

Her şey sustu…
Yeşim Demircan

— KÖŞE YAZISI SONU —