Karanlık Değil Geceler…
Bir sen Bir ben bir de gece vardı ..
Sahipsiz,karanlık ve soğuk değildi artık..
Ama yalnızdık ikimizde..
Kanatların dokundu tenime
Ruhum kelimelerinin ışığında aydınlandı.
Karanlık ve hüzün yok oluyordu yavaşça..
Umutsuzluklarım umutlara dönüşüyordu..
Ruhun ruhuma dokunuyor,
Yereğim yüreğinle bütünleşiyordu..
Oysa imkansız dı bu yaşadıklarım
Sorgulamaktan alıkoyamıyordum aklımı.
Yaşanmışlıklarım yaşayamadıklarım birikti sende.
Biriktiriyorduk birbirimizi..
Artık sen ben yoktu sanki.
Biz vardık…
Tükenmişlikler uzaklaşıp bir kuşun kanadında
Çok uzaklara gidiyordu..
Yok olmak yoktu seninle
Yeniden Var olmak vardı…
