Gittim 1 2 3 4 5 6 derken 6-0 inanılmaz.
Eve gittim babam kapalı balkonda uzanmış tv kapalı gazete okuyor. Baba dedim kazandık aç tv yi!
İnanamadı ve hemen açtık tv yi...
Tarih yazılmıştı. Babam telefonu istedi ver abini arayalım diye.
- Aslan oğlum nasıl yendik sizi be oh be senin yüzünden gizledim herkesten Fenerli olduğumu işte bu sonunda 6 tane attık sana
- Babacım bu bizim sana doğum günü hediyemizdir. Tebrik ederim. İyi ki doğdun...
Kapadı telefonu
- Bir Fenerbahçem kadar olamadınız şu doğum günümde en güzel hediyeyi bana onlar verdi. Üstelik çorap, kravat vb. değil =))
Canım babam sarıldım öptüm kutladım kokladım o kadar seviyordum ki alnının kokusu hala aklımda...
23.07.2003 te masası başında elinde kalemi vefat etmişti. Hiç kulağımdan gitmez kulağımda yankılanır hala sözleri...
''Bir insan nasıl yaşarsa öyle ölür! Dikkat et hayatına evladım...''
Hayatı boyunca çalıştı emekli oldu hala çalıştı. Berbat durumda olan bir kooperatifi bir yıl gibi kısa bir zamanda doğru yola soktu. Çalışarak yaşadı çalışarak öldü...
Şimdilerde Fenerbahçe' ye dair ne varsa almaya çalışıyorum. Bir rozet belki bir kravat belki bir forma ne bulursam alıyorum bu arada rahmetliyle aynı adı gururla taşıyan yeğenim de artık sıkı bir Fenerbahçeli... Babası yani canım abim gerçek bir Galatasaraylı ve onunla da gurur duyuyorum var olsun.
Ezeli rakip ebedi dost Galatasaray sizi de seviyorum... İyi ki varsınız.
6 Kasım 2002 tarihi sizin için ne ifade eder bilmem ama benim için çok önemli çünkü rahmetli babamın son doğum günüydü...
Fenerbahçeli olmam için bu neden yetmez mi sizce ?
Doğu Rehberi Facebook'ta takip etme için TIKLAYIN
Doğu Rehberi Twitter'da takip etmek için TIKLAYIN
