Numan AKKOYUNLU
Tarih: 24.10.2013 13:11
Puslusun Gönül
PUSLUSUN GÖNÜL
Bellidir yıllarca halin ahvalin
Gülümsemez yüzün yaslısın gönül
Alnına yazılmış budur nevalin
Kerem’in nezdinde Aslı’sın gönül
Ah çekip dinlersin sevda kuşunu
Yordu bu nağmeler garip başını
Kurarsın her daim hayal düşünü
Sanırlar Mecnun’un neslisin gönül
Başından geçeni anlatsan ele
El getiremez ki aşkını dile
Hesapta kitapta bilinse çile
Mutlaka Ferhat’ın mislisin gönül?
Şu kara bahtında olmadı meşkin
Çağlayıp akarsın sellerin taşkın
Özünde benzemez kimseye aşkın
Sen duygularımın aslısın gönül
Hiç eksik olmadı içinde ki köz
Fayda da etmedi anlatılan söz
Andıkça maziyi buğulandı göz
Kara bulut gibi hislisin gönül
Ektiğin sevgiler naza dönüştü
Sonunda yaktığın ateş sönüştü
Ne bir selam saldı ne de konuştu
Hala dili lala seslisin gönül
Sana teselliden diller yoruldu
Uçan şahinlerde kanat kırıldı
Umudun perçimi yere savruldu
Hali aşikara puslusun gönül?
06.10.2013 // Numan AKKOYUNLU
Orjinal Köşe Yazısına Git
— KÖŞE YAZISI SONU —
