Tartışmalar

Tartışmayı bilmiyoruz.

Gecikmeden düşünce ayrılıklarını hatta birbirine yakın düşünceleri ve sorunu kişiliklere indirgeyip herhangi bir öznelliğin yerine başka türlü bir öznelliği ikame çabasına giriyoruz. Kİ, BU DÜŞÜNSEL BİR ŞİDDETTİR. Tartışmanın kastı karşımızdakine 'neden benim gibi düşünmüyorsun' diye sormak olamayacağı gibi, ona 'benim düşünceme katılmıyorsan yoksun' da denilemez.

Elbette tartışılacak, düşünceler söyleyenecek...Demokrasinin gereği bu.. doğruyu anlamanın yolu düşünce paylaşımından geçer. Ancak bunu uygarca, karşı tarafa hakaret etmeden aşağılamadan yapmalıyız... söylediğimiz sözlerin birşeyler kazandırıp kazandırmadığına dikkat edilmesi ve insanların gelişmelerine katkı koyması yönünde olmalıdır.

TARTIŞIRKEN;
Öncelikle farklı düşünceye saygı gerekir. Amaç; kendi fikrini karşısındakine dikte etirmek değil Öncelikle düşünmek, doğruluğunu sorgulamak ve DOĞRUYU BULMAYA YÖNELİK OLMALIDIR. Kİ; Fikrin kimden geldiği değil ne olduğu önemlidir.

Tartışma saygı çerçevesini aştığı takdirde birbirlerinin DOĞRULARINA SALDIRI BAŞLAR.

TARTIŞMANIN SÜRDÜRÜLMESİ karşı tarafı yenme arzusundan çok öğrenme arzusuna yönelik olmalıdır.
VE TARTIŞMA AMACINDAN ÇIKMIŞSA O NOKTADA KESMEK GEREKLİDİR.

Elbette bu konuda farklı düşünceler olabilir. Ancak ben böyle düşünüyorum..