Ayşe ÖZKAN
Tarih: 12.11.2013 21:06
Visal-i Hayal
Günlerimi cehenneme çevirdiğini düşündüğüm,
Tam o andı...
Umutsuzluğumu en büyük şansa çeviren 'Kör Nokta'm...
İşte o an anladım sevginin yüceliğini,
Beni koruma hevesini,
Ta kal-u beladan beri...
İşte o andı, kafama dank edişi gerçekliğinin,
Hayallerin yalan bir evrendeki yaşantılar olmadığının,
Hayallerdi belki umudumu süsleyen,
Belki de 'Kör Nokta'mdı hayallerime kapı açan...
Kim bilebilir ki, gerçeği...
Ama en önemlisi;
Ben her şeyin farkındayım,
Sen farkında olma yolunu adımlayan...
Ben her şeyin kerahetine yetişmişken her dem,
Şimdi keraheti bekleme salonundayım...
Vaktim bitmeden gelmelisin,
Hızlanma, yavaşlama da,
Sadece vaktinde 'gel yeter',
Geç de olsa vaktinde gel !
Geç kaldım demek anlamsız,
Erken gelseydin,
Bu kadar değerli olmazdı belki...
Nereden bileceksin ki,
Hayatın ne sürprizlerle dolu olduğunu;
Avuçlarımda, gözlerimle suladığım,
Senin için olan dualarımı...
Sen sadece, bana gelmeden önce,
Benim senin için anladıklarımı,
Benim için anlamış olarak gel...
Belli etmem o ana dek içimdekileri...
Ama beklerim, ne kadar sürerse sürsün beklerim,
Dedim ya!
Bekleme salonundayım...
Sen, sevgimi ifade etmeye utandığım yanım,
Gözlerinde kaybolmak isteyip de cesaret edemediğim,
Sen...
Gelsen, elimi tutarak çıkarsan beni bu salondan,
'Aradığım sensin, daha önce neredeydin?' desen...
Ben…
Sussam o an ve güzelliklerle dolu iklimine dalsam,
Ve sadece 'Seni bekledim...' desem...
Ömrümüz bitmeden...
Beklemedeyim seni Ey Yar!
Çok uzaklardan buraya davetin var...
AYŞE ÖZKAN
Orjinal Köşe Yazısına Git
— KÖŞE YAZISI SONU —
